Hodowla kotów rosyjskich niebieskich Zielonookie*PL
Kot rosyjski niebieski to rasa, która urzeka nie tylko swoim wyjątkowym wyglądem, ale także fascynującą historią. Według źródeł, koty te nie zostały ukształtowane przez człowieka, lecz przez surowy klimat zachodniej Rosji. To właśnie ekstremalne warunki środowiskowe sprawiły, że koty rosyjskie stały się wyjątkowo odporne, silne i zdrowe.
Ich charakterystyczne srebrzystoniebieskie futro, połączone z łagodnym usposobieniem i inteligencją, sprawiło, że zyskały uznanie nawet na dworach carów rosyjskich. Co ciekawe, marynarze zabierali je ze sobą w rejsy, wierząc, że kot rosyjski przynosi szczęście – tak zaczęła się ich podróż poza granice Rosji.
Historia i rozwój rasy
Początki rasy sięgają XVII wieku, ale prawdziwa ekspansja kotów rosyjskich niebieskich rozpoczęła się w XIX wieku. Rasa była poważnie zagrożona podczas II wojny światowej, jednak została uratowana dzięki kontrolowanemu krzyżowaniu z rasami orientalnymi. W tym czasie różne kraje wypracowały nieco odmienne standardy hodowlane, co skutkuje dziś trzema głównymi typami kota rosyjskiego: angielskim, skandynawskim (europejskim) i amerykańskim.
Typ angielski – najbardziej zbliżony do pierwowzoru: gęste, miękkie futro, pionowo ustawione uszy i wyraźnie zaznaczone poduszeczki zatokowe (wibrysy policzkowe).
Typ skandynawski – umiarkowany pod względem cech, balansujący między angielskim a amerykańskim.
Typ amerykański – posiada cieńsze, jaśniejsze futro, większe i bardziej skośnie ułożone uszy, mniej widoczne poduszeczki zatokowe.
Warto zaznaczyć, że chociaż zdarzają się odmiany barwne (czarne i białe), to na wystawach kotów rosyjskich dominują osobniki o klasycznym, niebieskoszarym umaszczeniu, ponieważ inne kolory nie są akceptowane przez większość federacji felinologicznych.
Hodowla kotów rosyjskich – standardy i organizacje
Profesjonalna hodowla kotów rosyjskich opiera się na międzynarodowych standardach ustalanych przez liczne organizacje felinologiczne. Największe z nich są zrzeszone w ramach World Cat Congress – federacji skupiającej organizacje hodowców i miłośników kotów z całego świata:
World Cat Federation (WCF)
Fédération Internationale Féline (FIFe)
Cat Fanciers’ Association (CFA)
The International Cat Association (TICA)
Governing Council of the Cat Fancy (GCCF)
Australian Cat Federation (ACF)
Co-ordinating Cat Council of Australia (CCC of A)
New Zealand Cat Fancy (NZCF)
Southern Africa Cat Council (SACC)
Standardy te precyzują, jakie cechy fizyczne i charakterologiczne powinny mieć kocięta rosyjskie, które trafiają do hodowli czy na wystawy. Prawidłowa selekcja hodowlana i odpowiedzialne podejście hodowców są kluczowe dla zachowania unikalnych cech tej wyjątkowej rasy.
Ciekawostki o kotach rosyjskich niebieskich
Nie uczulają tak jak inne koty
Choć nie są całkowicie hipoalergiczne, koty rosyjskie niebieskie produkują znacznie mniej białka Fel d 1 – głównego alergenu obecnego w ślinie i skórze kota. Dzięki temu są częstym wyborem dla osób z łagodną alergią na koty.Zachowują „kocią arystokrację”
Ta rasa znana jest z wyjątkowego taktu i elegancji. Kot rosyjski niebieski rzadko rozrabia – porusza się z gracją, nie niszczy przedmiotów i rzadko miauczy bez potrzeby. Jest bardzo przywiązany do swojego opiekuna, ale nie narzuca się – to typowy „cichy obserwator”.Zadziwiająca pamięć
Koty tej rasy wykazują wybitną pamięć – zapamiętują lokalizację przedmiotów, codzienne rytuały domowników, a nawet konkretne słowa. W hodowli kotów rosyjskich zwraca się uwagę na ich zdolności adaptacyjne i łatwość w nauce zasad domowych.Futro o podwójnej strukturze
Ich sierść jest wyjątkowa – bardzo gęsta, aksamitna i o podwójnej strukturze (podszerstek i włos okrywowy mają niemal tę samą długość). To sprawia, że kot rosyjski niebieski wygląda jakby był „obsypany srebrem”, a jego sierść nie przylega do ciała, lecz lekko odstaje.Idealny kot domowy
Ze względu na zrównoważony temperament i dużą inteligencję, kocięta rosyjskie bardzo dobrze adaptują się w mieszkaniach. Są czyste, łatwe w wychowaniu, świetnie dogadują się z dziećmi oraz innymi zwierzętami, pod warunkiem odpowiedniej socjalizacji.
